Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
çəri — is. qəd. Qoşun, ordu. Xotkar üstümüzə çəri buyurdu; Döyüşərəm, dönmənəm, edərəm cəngi. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
elli — sif. 1 Vətəni, yurdu, eli olan. Elli adam. 2. Bir yerdən, bir eldən olan. O mənim ellimdir. – Mən əminəm ki, calal sahibi olan cənabınızla elli olduğumuza görə, tərəfimdə duracaqsınız. M. F. A.. <Südabənin anası:> Südabə Həkimülmülkün qızı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güclənmək — f. 1. Gücü, qüvvəsi daha da artmaq; qüvvətlənmək. Qoşun daha da gücləndi. – <Həsən Paşa dedi:> Xotkar sağ olsun, Koroğlu bu saat çox güclənib. «Koroğlu». 2. Şiddəti, gücü artmaq. Qar güclənir. – Külək get gedə güclənir, hava qaralırdı. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhəl — 1. <ər.>: məhəl qoymamaq – etina etməmək, maraqlanmamaq; saymamaq. Mən xotkar qızıyam, Nigardır adım; Şahlara, xanlara məhəl qoymadım. «Koroğlu». <Birisi:> Bəy, qonşunun qızına gözüm düşüb, hərçi çalışıram, zalım qızı məhəl qoymur. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naib — is. <ər.> tar. 1. Böyük bir şəxsin yerini dolandıran şəxs; vəkil, canişin. Padşahın naibi. 2. Yerli inzibati idarə rəisi, kənd icması başçısı. Nahiyə naibi. Qəza naibi. Şəhər naibi. – Keşikçi <qasidi> naibin yanına götürdü. M. S. O..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naməhrəm — <fars. na. . . və ər. məhrəm> 1. is. İslam dininə görə, qadının yaşınmalı olduğu kişi, yaxud kişinin görməyə ixtiyarı olmadığı qadın (qız). Naməhrəmdən yaşınmaq köhnədən qalma adətdir. – <Məşədi Qədir:> Yəni arvadlar gərək üzlərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeriş — is. 1. Yerimək tərzi, yerimək işi. Sallana sallana gedən Salatın; O sərxoş yerişin yola yaraşır. A. Ə.. <Kor kişi> tamamilə əski həyatın bir yadigarı idi. Əlbisəsinin tərzi, biçimi avamlığını, yerişi gözsüzlüyünü andırırdı. S. H.. Səməd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zindəganlıq — is. Həyat, dirilik, yaşayış, dolanacaq, məişət. <Xotkar:> Nə qədər ki bu Koroğlunun səsi kəsilməyib, dünya üzündə zindəganlıq bizə haram olacaq. «Koroğlu». Ölüm yeydir belə zindəganlıqdan. Q. Z.. . . Komediya zindəganlığın ayinəsidir. N. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsilli — sif. 1. Əsil nəcəbi olan, nəcabətli, əsil. Əsilli adam. – Xotkar qızı, şah nəsilli; Ağır elli, xan əsilli. «Koroğlu». 2. Əsli olan, saxta olmayan, inanılacaq, doğru, gerçək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
